Ιστορία

Σύμφωνα με την παράδοση η ονομασία του χωριού φαίνεται να προέρχεται από την αρχική κατασκευή του ναού του Αγίου Ιωάννου (καθολικό του χωριού ), η οποία έγινε σε χώρο που προϋπήρχε μοναστηριακό οίκημα «Μετόχι». Το Μετόχι αυτό πιθανότατα να ανήκε στη μονή του Οσίου Νικολάου του Σικελιώτη. Το σωζόμενο καθολικό της μονής αυτής βρίσκεται σε μια κατάφυτη περιοχή βόρεια του χωριού.

Κατά τη διάρκεια του αγώνα για την Ανεξαρτησία της Ελλάδας από την υποδούλωση στους Τούρκους, στο Μετόχι οχυρώθηκαν σε θέσεις της περιοχής λίγοι Έλληνες που στρατολόγησε ο Νικόλαος Κριεζώτης, όταν διαλύθηκε το ελληνικό στρατόπεδο στα Βρυσάκια των Ψαχνών. Τον Αύγουστο του 1822 κατάφεραν ν’ αντισταθούν πολλές μέρες σ’ ένα ισχυρό εχθρικό σώμα πεζών και καβαλάρηδων που έστειλε ο Ταρκατζής πασάς εναντίον τους. Επέδειξαν τέτοιο θάρρος οι Έλληνες στον αγώνα τους, ώστε βγαίνοντας από τα οχυρώματά τους  επιτέθηκαν κατά των Τούρκων. Η επιστροφή τους μετά την επίθεση, για να είναι πιο αποτελεσματική, συνοδεύτηκε από το   σπάσιμο πολλών κυψελών μελισσών που ήταν διάσπαρτες στην περιοχή. Οι μέλισσες έπεσαν αγριεμένες πάνω στους Τούρκους, οι οποίοι και υποχρεώθηκαν να σταματήσουν την καταδίωξη των Ελλήνων.

Διασχίζοντας κανείς κατά μήκος το ποτάμι του χωριού και σε υψόμετρο 470 μ., φτάνει στο εντυπωσιακό σπήλαιο «Κολέθρα» με τους καταρράχτες από υπόγειο ποτάμι που το διαρρέει και μια ακόμη σπηλιά (στο βουνόλοφο «Εφταός») με σταλακτιτικό διάκοσμο. Η είσοδος της σπηλιάς είναι εντυπωσιακή, με άνοιγμα 15×8 μέτρα περίπου. Μέσα στο σπήλαιο και, ενώ οι διαστάσεις του μεταβάλλονται συνεχώς, υπάρχει υπόγειο ποτάμι, που σχηματίζει καταρράχτη.